"Anı Yaşa"

Bi telefon operatörünün reklamlarında sıkça kullandığı söylem bu. "Anı yaşa".
Geçen gün Janis Joplin'in bi şarkısını dinlerken de rastladım bu felsefeye. Gerçi biraz farklıydı ama olsun temelde kastettiği anı yaşamaktı. Daha önce de büyük filozof ve şair Sâdî'nin bi kitabını okurken rastladım. O ünlü söylem: "Dün artık yok, yarın henüz gelmedi, o yüzden içinde bulunduğun anı en güzel şekilde değerlendir". Tabi ki "Anı yaşa" söyleminden baya farklı bu aslında. Vehimlerle yaşamamayı öğütlüyor temelde, geçmiş ve gelecek vehimleriyle.
Ama "Anı yaşa" denilince dün'ü ve yarın'ı salla gitsin şeklinde bir sonuç geliyor akla ilk olarak. Açıkçası son olarak da o geliyor :)

Peki bu karınca neden çalışıyor o zaman?

İnsanın farkı karınca kadar olamamak mı yoksa o bilinçsizlikte bir "çalışmak"tansa taş-toprak olmak daha mı iyi? Bilinçsiz de olsa hayatının tek anlamını başkaları için çalışmakta bulan, aslında bu şekilde kendi için de çalışmış olan bu küçük şey, bize ne öğretmeli? Kendini düşünmek aslında nedir? Başkalarını düşünmekten farklı mı?

Asıl amaç ne?

Yolun sonuna gelmeden, nereye gittiğini görmek çok mu zor?