Belki olur...

'Işk derdinin devâsı kabil-i dermân değil Terk-i cân derler bu derdin mu'teber dermânına Fuzûlî (Leylî vü Mecnûn'dan)

"Hayvanı bağlamışsın, sabahtan akşama kadar yemek vermemişsin, işte öyle: Oruç tutuyorsun; ama namaz yok, örtü yok... Ne farkı var?!" Bir kitap dolusu laf söylesek durumu bu kadar çarpıcı anlatamazdık sanırım. Hacıannemize teşekkürler.

Hayatın cevaplarını paylaştı(k), tüm evet'ler ona düştü, tüm hayır'larsa bana... Eee, hayat müşterek...

Söyleyin, söyleyin kim anlar dilimden Kim alır yarı yolda kalmış selamımı... 2008 KPSS'de Türkçe bölümünde çıkan bir sorudan. 

Hiç anlam veremezdim, söz verip de tutmanın bile cinsiyetle ilgili bir ayrımcılığa tabi tutulmasına. "İnsan" söz vermişse tutmalı, bu bir gurur, bir var olma meselesidir. Sözün kesinlikle yerine getirileceğini vurgulamak için bir de "erkek sözü!" kalıbını kullanmanın ne anlamı var ki diye düşünüp dururdum. Atalarımız bir söz söylemişse, bir deyim kullanmışsa bunun mutlaka geçerli bir sebebi vardır, evlenince her şeyi daha iyi anladım... 

Bir işte güvendiğin kimse, Allah'tan değil, senden korkuyorsa ona emniyet etme. Bostan

Gülümsüyorsam, Üstüne alınma, Bil ki sebebi sen değilsin, Gülümsüyorsam, Üstüne alınma, Hâlâ umudum var demektir. Gülümsüyorsam, Bil ki gerçek değildir...

Topraklık Camii - Ankara 12 Mayıs 2008

Her yer şuracıkta, her yer yakın Gel gör ki uzaklık büyümede yüreklerde... 2008 KPSS'de Türkçe bölümünde çıkan bir sorudan. 

"Yorulduk beklemekten. Yorulduk bulduğumuz yuvarlak taşları derelerde düşürüp kaybetmekten.   Yorulduk beklemekten. Yorulduk gözlerimizi ucu görünmeyen yollara dikmekten. Değişmedi ritimler. Değişmedi avuçlarımızdaki uzun kırık çizgiler. Hâlâ bir arpa boyu yol, gittiğimiz. Kumsallara dağılmış deniz kabukları kadar az hâlâ sayımız. Hâlâ duruyor bir kömür karasının yüzlerimize dokuduğu kir. Tütünün gecelerimize eklediği zifir... Yorulduk beklemekten. Yorulduk rüzgârın yorduğu fırıldaklarda çılgınca dönmekten. Gelmedi haberini beklediğimiz ulak. Yürümedi anlamın can suyu dallarımıza. Açılmadı çiçekleri bahçelerimizin. Çıkmaz sokaklar gibi kaldık her birimiz. Yıkık köprüler gibi kaldık. Dünyanın dışına düşüyor attığımız bütün taşlar. Tellere takılıyor uçurduğumuz bütün hayaller. Bütün hayaller... Bütün görünmez kuşları içimizdeki ormanın... Dışımızdaki ormanın... Yorulduk beklemekten. Yorulduk bilinmezliğe açılan tıkırtılara kulak vermekten. Dinmedi sözlere sinen o u

Sevginizi belirli şartlara bağladığınız zaman, o şartlar ortadan kaybolduğunda sevginiz de kaybolur. Hayatta hiçbir şeyin sabit kalmadığı düşünülürse, birini bu şartlarla sevmek imkansız hâle gelir. Bir büyüğün dediği gibi: "Gerçek sevgi, iyilik gördüğünde artmayan, kötülük gördüğünde eksilmeyendir". Fakat böyle bir sevgi sanırım sadece annelerde olabilir. Yine de şu kesin ki, hiç değilse böyle bir sevgiye ulaşmayı amaç edinerek birini sevmek, her şeyi daha kolay ve daha huzur verici hale getirir.

Tedavi olmak için kullandığın şey, hastalığının asıl sebebi ise ne yaparsın? Kullanmasan öleceksin, kullansan çare değil...

Temiz ve alçakgönüllü topraktan çıkan insanoğlu! Ruhunu ve zamanını koru. Toprağa temiz olarak girmeye çalış! Sâdî - Bostan