Ne Garip

Ne gariptir… En yakınınızdaki insanlara söyleyemezsiniz de, ilk defa gördüğünüz veya bir kaç kez konuştuğunuz insanlara, içinizi rahatlıkla döküverir, en derin hayallerinizi anlatıverirsiniz.
Her işimiz böyle çelişkili olmak zorunda mı? Neden yakınlaştıkça, aslında uzaklaşıyoruz? Bu, bu çağa mı özgü, yoksa insanın doğasında mı var?
En küçük veya en büyük “değişim”ler, açılımlar için ille de devrimsel hareketler mi gerekiyor?
Tamam, son cümleyi buraya bağlamak garip durdu, kabul ediyorum.