Kağıt Gemi



İki akşamdır halk otobüsünde, otobüs biletinden kağıt gemi yapmaya çalışıyorum, eve giderken. Bugün başardım!
Kağıt kurbağa yapımıyla karıştırdığımdan, nasıl yapıldığını sürekli unuturum kağıt geminin. İnsan deli oluyor! Gerçekten. Ama artık yaptım ve mutluyum.
Bazen küçük bi kağıt parçası yeter mutlu olmaya.

Bu arada dikkat ettim de yazdığım çoğu şey otobüste geliyor aklıma. Yani insan otobüste ne çok (!) şey yapabilirmiş meğer. Ya da başka bi açıdan bakarsak otobüs-dolmuş yolculuğunda geçen süre ne kadar da uzun. En değerli vakitlerimiz otobüste-dolmuşta geçiyor belki de. Yani "yol"da.

Zaten hep "yol" değil midir bize öğreten, bizi güldüren, bizi öldüren.
Bazen insan biraz "durmak" istiyor. Zaten durmak da daha yavaş bir hareketten başka nedir ki? İşte o yüzden insan gerçekten durmak istiyor. Ama durursa üzerinde yolculuk ettiği kağıt gemiyle birlikte dibe batabilir. Korktuğu şey bu işte insanın. Halbuki "dip", korkulacak bir şey de değildir aslında. En güzel ve nadir canlılar okyanus derinliklerinde yaşar.
Peki sonuçta ne demek istiyorum. Bilmiyorum. Bilseydim yazmaz yapardım.

13 Şubat 2009
20:45

Yorumlar

Rastgele

Değerlendirenler

Kim terörist?

Kim terörist?

Misafirler